Tarık Demirkan, çocuklar için yazdığı ilk romanında, okurlarını Bartın ve Amasra’nın etkileyici coğrafyasında, gizem, tarih ve macerayla dolu bir yaz tatiline davet ederken, onları hem yakın hem de uzak tarihimizde esrarengiz bir yolculuğa çıkarıyor.

Budapeşte’de yaşayan ikiz kardeşler Eda ve Seda, yaz tatilinde ilk kez babalarının doğup büyüdüğü Bartın’a giderler. Arzu Teyze’nin sıcacık konukseverliği, kuzenleri Berk ve Mutlu’yla tanışmanın keyfi ve kasabanın büyüleyiciliği, güzel günlerin müjdecisi gibidir. Aile büyüğü Zeynep Nine’yi ziyaret ettikleri ilk akşam, Zeynep Nine onlara hayatını geçirdiği, büyük dedelerinden kalma konağın hikâyesini anlatır. Hikâyeden büyülenen çocuklar, eski konağın da anlatacak bir öyküsü olduğunu ve milattan önce üçüncü yüzyıla kadar uzanan sırlar barındırdığını keşfetmek üzeredir.

“Çocuklar can kulağıyla dinledikleri hikâyenin havasından kurtulup yapacak başka bir şey bulmak için çevreleriyle ilgilenmeye başlamışlardı ki, Eda’nın sesi duyuldu:

‘Zeynep Nine, eğer mümkünse biz o odada yatmak istiyoruz bu gece.’

Eda’nın bu sözleri üzerine odaya yeniden, belki öncekinden de derin bir sessizlik çöktü. Seda olup biteni izliyor, işin nereye varacağını kestirmeye çalışıyordu. Bu tür masallara inanmasa da, bu konağın esrarlı atmosferi ve Zeynep Nine’nin anlattıkları onu da etkilemişti. Ama kardeşinin verdiği kararın arkasında durması gerektiğini de iyi biliyordu. Artık neyse o olacaktı. Bu geceyi hiç tekin olmadığı söylenen o odada geçireceklerdi. Yalnız başlarına! Eda ikisi adına konuşmuştu.“